گوشه ای از درخواستهای سیستانی‌ها از رئیس جمهور/ دریاچه هامون را نجات دهید

زاهدان – خبرگزاری مهر: همزمان با سومین سفر استانی ریاست جمهوری و ورود حسن روحانی به سیستان و بلوچستان سیل نامه های مردمی و تماس های اقشار مختلف مردم با رسانه های محلی و کشوری به منظور انعکاس مشکلات و جلب توجه مسئولان به این درخواست ها نیز بالا گرفته است. به گزارش خبرنگار مهر، اقشار مختلف مردم سیستان و بلوچستان که برای رسیدگی به مشکلات و خواسته های خود و انتقال آنها به گوش مسئولان جنب و جوشی زاید الوصفی در این روز ها پیدا کرده اند با تماس های متعدد با رسانه ها و ارسال نمابرهای متعدد سعی دارند تا از ابزار رسانه برای کمک به حل مشکلات پیش روی خود کمک بگیرند. جمعی از ساکنان شهر ها و روستاهای سیستان و مجاور با تالاب هامون در همین رابطه با اشاره به خشکیدگی این تالاب در تماس های مکرر با خبرگزاری مهر خواستار توجه جدی رییس جمهور و هیئت دولت به این تالاب شدند.

تعدادی از معتمدان شهرستان هامون با بیان اینکه خشکسالی نان خانواده آن ها را نیز در سفره خشکانده است در گفتگو با مهر از رییس جمهور خواستند تا تدبیر ویژه ای برای اشتغال و ادامه حیات مردمان این منطقه در نظر بگیرد. ریش سفیدان این شهرستان ضمن درخواست به منظور کمک به ایجاد اشتغال برای جوانان سیستانی اظهار داشتند: بیش از سه هزار خانواده صیاد به دلیل خشکی هامون بیکار شده اند، تمامی کارگاه های حصیر بافی تعطیل شده است و هیچ اقتصادی و یا کارگاهی برای سرگرم کردن جوانان این منطقه وجود ندارد و لذا باید فکری برای جوانان برداشت.

سهیمه آرد را افزایش دهید

همزمان با سفر رییس جمهور به استان همچنین تعداد زیادی از روستائیان و عشایر منطقه سیستان نیز با درخواست از رییس جمهور خواستار افزایش میزان سهمیه آرد شدند.

علی شهرکی طی تماس با خبرگزاری مهر اظهار داشت: قوت اصلی مردم این منطقه نان است و به دلایل متعدد مردم این استان بر خلاف سایر کشور تمکن لازم به منظور خریداری برنج و تامین آن را برای ۱۰ نفر سر عائله ندارند.

وی با بیان اینکه مسئولان دولتی سهمیه آرد مردم این استان را با استان های دیگر همچون تهران یکسان دیده اند افزود: این نگاه برابر در حالی که مصرف این ماده غذایی در این منطقه بالا است نیاز به تجدید نظر دارد.

وی بیان داشت: در حال حاضر هیچ کاری برای مردم باقی نمانده است و خشکسالی بیش از هزاران خانواده را به فرار از سیستان وا داشته است و لذا حداقل باید نان افرادی را که به ناچار در سیستان مانده اند تامین کرد.

وی گفت: باید با تامین آرد مردم روستایی و عشایر حداقل آنها را به ادامه حیات امیدوار ساخت و اجازه نداد که بیش از این در برابر زن و بچه به خاطر یک لقمه نان شرمنده شوند.

رعایت عدالت در خصوص حقوق کارمندان

تعدادی از معلمان سازمان آموزش و پرورش شهرستان زابل نیز با بیان اینکه شرایط کار و زندگی در سیستان بسیار سخت و طاقت فرسا است خواستار حمایت دولت از کارمندان این منطقه شدند.

ام البنین سرگزی در گفتگو با مهر اظهار داشت: با وجود اینکه حق مرزی برای بسیاری از دستگاه های اجرایی پرداخت شده است اما این استان با چنین شرایط محرومیت آمیزی کارمندان و معلمانش از دریافت حق مرزی محروم هستند. وی افزود: کارمندان و افرادی که در این استان خدمت می کنند نه تنها حقوقشان به نسبت پایتخت نشینان برابری نمی کند بلکه در سطح پایین تری قرار دارد و لذا این نوع نگاه در حالی که مردم سیستان با طوفان شن روبرو هستند و مردم تهران سوار بر اتوبوس های کولر دار بی-آر-تی می شوند دور از عدالت است.

راه آب بسته است

یکی از کشاورزان منطقه سیستان نیز با بیان اینکه به دلیل عدم توجه متولیان سازمان آب در حال حاضر راه بسیاری از انهار منتهی به دریاچه هامون و همچنین مزارع کشاورزی مسدود است افزود: طی سال های گذشته همیشه متولیان سازمان آب به بهانه کمبود بودجه از لایروبی انهار منطقه سیستان از زیر کار شانه خالی کرده و این عملیات عظیم را بر دوش مردم روستایی انداخته اند.

رحیم الله وردی بیان داشت: در طی هفته گذشته که هیرمند به خود آبی دیده است مردم برای اینکه بتوانند از این آب بهره ای ببرند با دستان خود به هیرمند زده اند تا راهی برای آب باز کنند. وی افزود: دولت در حالی که مشاهده می کند اینجا یک قطره آب حکم مرگ و زندگی را دارد باید با جدیت بیشتری به این مسائل توجه داشته باشد و برای لایروبی انهار سرمایه گذاری کند. وی از تقسیم و مدیریت منابع آبی نیز به عنوان یکی از مشکلات اساسی در این منطقه یاد کرد و افزود: کشاورزان هیچ امید و تضمینی برای رهاسازی و اختصاص آب به موقع برای کاشت ندارند و لذا با استرس زیاد بذر محصول را بر زمین می کارند.

دامداران سیستان را از عوارض و مالیات معاف کنید

در این راستا محمد شهرکی یکی از دامداران منطقه نیز گفت: به ازای واردات هر راس دام از افغانستان بیش از ۱۵۰ هزار تومان از واردکنندگان عوارض گمرکی دریافت می شود و این رقم به جز عوارض دیگری است که توسط گمرگ افغانستان اخذ می شود. وی افزود: به جز دریافت این رقم بسیاری از وارد کنندگان دام به دلیل اینکه به آنها اجازه داده نمی شود دام را با پای خود وارد ایران کنند برای انتقال ۵۰ راس دام به فاصله ۱۰۰ متر از مرز افغانستان تا ایران باید بیش از ۷۰۰ هزار تومان به خودرو های افغانی پول داد.

وی با بیان اینکه عوارض گمرکی سودی برای تجارت مردم این منطقه باقی نمی گذارد خواستار تخفیف های مالیاتی و گمرکی در این زمینه شد. در همین رابطه ابراهیم گلوی یکی از مغازه داران سیستانی که به کار خرید و فروش گندم اشتغال دارد افزود: به دلیل خشکسالی و کاهش شدید محصول بسیاری از فروشندگان و افراد شاغل در این بخش کار خود را از دست داده و با کاهش شدید درآمدی مواجه شده اند اما اداره مالیات هیچ تغییر رویه ای در کارش ایجاد نکرده و مردم سیستان با این وضعیت اقتصادی باید مالیات بپردازند.

وی توصیه کرد دولت برای جلوگیری از مهاجرت بهتر است که تخفیف هایی را برای مردم این منطقه قائل شود. جمعی از فعالان تشکل های مردم نهاد نیز در گفتگو با خبرنگار مهر خواستار دیپلماسی فعال و برخورد و پیگیری جدی رییس جمهور با موضوع حقابه جمهوری اسلامی ایران شدند. شهرام سرابندی یکی از این فعالان تشکل های مردم نهاد در این رابطه به خبرنگار مهر گفت: متاسفانه حقابه مردم سیستان و جمهوری اسلامی ایران در حال حاضر به پای بوته های خشخاش در کشور افغانستان ریخته می شود و این موضوع با ادعاهای بشر دوستانه برخی از کشورهای مدعی و پیشرفته کاملا مغایرت دارد.

وی بیان داشت: رییس جمهور در این راستا باید با جدیت و تحکم بیشتری نسبت به تامین و دریافت حقابه ایران گام بردارد و از ظرفیت های جهانی برای این موضوع استفاده کند. وی ادامه داد: کشور افغانستان از گذشته به عنوان برادر ایران خطاب شده است و نیک می داند که در سال های جنگ و ناامنی تنها کشور ایران مامن پناهندگان افغانی و سرپناهی برای خانواده های آواره بوده است و لذا درست نیست که حال با اهرمی هم چون حقابه که به زندگی مردم وابسته است رسم برادری و میهمان نوازی را به جای آورد. وی از رییس جمهور خواست تا از موضوع حقابه، احیای تالاب هامون و حق حیات مردم سیستان که وابسته به این موضوع است دفاع کند.

کمک به اشتغال

یکی از صنعتگران سیستانی نیز در گفتگو با مهر بیان داشت: صنعت سیستان رو به نابودی است و در حال حاضر واحد های تولیدی در شهرک های صنعتی با کمتر از ظرفیت ۱۰ درصد کار می کنند. علیرضا صیادی در این رابطه بیان داشت: دولت قرار بود بسته های تشویقی و حمایتی برای تولید کنندگان در نظر بگیرد که این امر محقق نشد و در حال حاضر به دلیل کمبود منابع مالی و نقدینگی تمامی واحد های باقی مانده در این منطقه با مشکل تامین سرمایه در گردش مواجه هستند.